Τον Αύγουστο του 2009 συμμετείχα στην 3η Πανελλήνια Δράση Ανιχνευτών* , που έγινε στον Όλυμπο και τον Κίσσαβο, ως φωτογράφος μίας εκ των τεσσάρων συσκηνιών. Είχα λοιπόν την αρμοδιότητα, τις 12 αυτές μέρες της δράσης,να ακολουθήσω μια μεγάλη παρέα 124 έφηβων προσκόπων και να φωτογραφίζω τις κινήσεις τους, τις πορείες τους, τα παιχνίδια τους, τα γέλια τους…
Παρόλο του ότι η διαδικασία αυτή μπορεί να θεωρηθεί ιδιαιτέρως κουραστική, προσωπικά την γούσταρα πάρα πολύ! Εκεί ανακάλυψα για πρώτη φορά και ποιες είναι οι δυσκολίες στο να κάνεις κάτι τέτοιο, στο να είσαι δηλαδή ο φωτογράφος για μια ομάδα ατόμων (όχι μόνο προσκόπων φυσικά).
Θα ήθελα σταθώ σε ένα σοβαρό πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί, ειδικότερα ερασιτέχνες σαν και εμένα, φωτογράφοι…
Φανταστείτε σκηνικό, να έχετε την φωτογραφική στο χέρι και να πρέπει να φωτογραφίσετε μια ομάδα 125 ατόμων που δεν γνωρίζατε και ούτε έχετε γνωρίσει μέχρι εκείνη την στιγμή… Πραγματικά η κίνηση του να σηκώσεις τη μηχανή και να τοποθετήσεις το μάτι στο σκόπευτρο μοιάζει μια απίστευτα δύσκολη διαδικασία!.. Κάθε αρχή και δύσκολη! Εκεί είναι που πρέπει να γνωριστείς και να πεις 2 κουβέντες με αυτά τα άτομα, για να μη φοβάσαι ούτε εσύ να σηκώσεις την μηχανή, αλλά μη φοβούνται και αυτοί και μόλις βλέπουν το φακό τρέχουν πίσω απτους θάμνους…..
Φανταστείτε σκηνικό, να έχετε την φωτογραφική στο χέρι και να πρέπει να φωτογραφίσετε μια ομάδα 125 ατόμων που δεν γνωρίζατε και ούτε έχετε γνωρίσει μέχρι εκείνη την στιγμή… Πραγματικά η κίνηση του να σηκώσεις τη μηχανή και να τοποθετήσεις το μάτι στο σκόπευτρο μοιάζει μια απίστευτα δύσκολη διαδικασία!.. Κάθε αρχή και δύσκολη! Εκεί είναι που πρέπει να γνωριστείς και να πεις 2 κουβέντες με αυτά τα άτομα, για να μη φοβάσαι ούτε εσύ να σηκώσεις την μηχανή, αλλά μη φοβούνται και αυτοί και μόλις βλέπουν το φακό τρέχουν πίσω απτους θάμνους…..
Μετά λοιπόν την προσαρμογή μου με τα παιδιά, είχα να αντιμετωπίσω ένα άλλο πρόβλημα!… Είναι λογικό βλέπεται όταν πας να βγάλεις φωτογραφία κάποιους που γνωρίζεις, μόλις αυτοί το αντιληφθούν, ή να πάρουν πόζα χαμογελώντας σαν εξώφυλλο Lifestyle περιοδικού ή να ψάξουν (πάλι…) το κοντινότερο θάμνο για να μη φαίνονται (γιατί λένε δεν έχουν φωτογένεια..)! Ειρωνεία δεν είναι στην αρχή να μη τολμάς να σηκώσεις την μηχανή, και μετά να μη μπορείς;; Και εκεί αγαπητοί μου όταν πλέον καταλαβαίνεις πως είναι δύσκολο να έχεις κάποιες φωτογραφίες αυθόρμητες και αληθινές, επιστρατεύεις τους ύπουλους τρόπους φωτογράφισης… Ναι ναι… καλά ακούσατε, τους ύπουλους!
Οι οποίοι περιλαμβάνουν: γρήγορες λήψεις, αόρατη παρουσία, στόχευση χωρίς χρήση του σκόπευτρου** και καραούλι σε θάμνους καμουφλαρισμένος με φύλλα (ε, καλά αστειεύομαι!..)!
Στο καλλιτεχνικό τομέα τώρα, ας δούμε παρακάτω τέσσερις φωτογραφίες από την δράση αυτή σχολιασμένες…
*Η 3η Πανελλήνια Δράση Ανιχνευτών, με τίτλο Ελπίδα 2009, πραγματοποιήθηκε από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, 12 με 23 Αυγούστου, και συμμετείχαν Ανιχνευτές 15-18 ετών απ’όλη την Ελλάδα.
**Και θα μου πεις τώρα αγαπητέ αναγνώστη, τι λες ρε Μήτσο, εσύ δεν μας έλεγες πως είναι σωστό να βγάζουμε μόνο με σκόπευτρο; Ναι αγαπητέ μου θα σου πω, αλλά πιο κάτω είπα πως «με τον καιρό που έχεις πλέον μάθει την μηχανή σου και το φακό της, είναι ευκολότερο να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις και φωτογραφίζεις»
Υ.Γ.: Πάρτε μια μικρή φωτογραφική γεύση από την Ελπίδα 2009 σε ένα μικρό αλλά απολαυστικό βιντεάκι ΕΔΩ!
Υ.Γ.2: Ξέφυγα πολύ; Σας έπρηξα; Γιαυτό έχουμε τα σχόλια από κάτω για να μου πείτε!
Υ.Γ.2: Ξέφυγα πολύ; Σας έπρηξα; Γιαυτό έχουμε τα σχόλια από κάτω για να μου πείτε!
Πρώτη δημοσιεύση 3/5/2010 στο DesignDots.gr
No comments:
Post a Comment