17.1.12

Είναι σκληρή εποχή...

Οι άνθρωποι πονάνε και φωνάζουν,
Σύριγγες στα πεζοδρόμια αδειάζουν.

Οι γείτονες δεν λένε καλημέρα,
αγάπες που κρατάνε μία μέρα.

Σώματα απλωμένα σε παγκάκια,
ψυχές που πλέουν σαν παγάκια

Θες να σηκωθείς και να τα αλλάξεις,
πέφτεις σε τοίχο. δεν θα φωνάξεις.



11.1.12

Δυσκολεύουν τα πράγματα...

Πλησιάζει εξεταστική περίοδος ΣΤΟΠ
Δεν προλαβαίνω ούτε να ξεκινήσω ΣΤΟΠ
Φέτος θα είναι derby... (ΣΤΟΠ?)

1.1.12

"That'll freak somebody out someday"


Όχι άλλον ύπνο!


Και εγένετο 2012. Ένα έτος που φαινομενικά θα είναι δύσκολο.

Στην ευχή μου χθες, έγραψα, πως στο νέο έτος ότι καλό είναι να γίνει θα γίνει από εμάς και μόνο. Αν και το σκέφτηκα πολύ αυθόρμητα, μετά συνηδητοποίησα πως διάολε έχω δίκιο! Ότι καλό παίρνουμε κάθε μέρα είναι μόνο και μόνο από εμάς, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τους ανθρώπους που θαυμάζουμε (καλά μην το δέσουμε αυτό).

Τα πιο καλά πράγματα ΚΑΙ αυτό το έτος θα τα πάρουμε από εμάς και μόνο από εμάς. Άμα τα δώσουμε...

Αγάπη, Χαμόγελα, Φιλία, Αλληλεγγύη, Ειρήνη, Έρωτας, Τέχνη, Δημιουργία, Ευτυχία, Υγεία...(και αυτή στο χέρι μας είναι)

στη λίστα μπορείτε να προσθέσετε λοιπόν και τις λέξεις : εκλογές και επανάσταση. Και αυτά από εμάς καθορίζονται για το αν θα γίνουν και αν θα γίνουν καλά!

Εύχομαι το 2012, συνεπαρμένος από τα διαφημιστικά banner της θεατρικής παράστασης ΜΑΚΜΠΕΘ του Shakespeare στο Μετρό, θα ευχηθώ το 2012, λιγότερο πνευματικό ύπνο!

Το γεγονός ότι ξενυχτάς δεν σε καθιστά ξύπνιο!

Όχι άλλο ύπνο!