31.12.12

Πρωτοχρονιά

Με ιδιαίτερο ζήλο και πείσμα ολοκλήρωσα πριν λίγες ώρες το βιβλίο metro  2033. Γιατί;

Γιατί δεν άντεχα να το αναβάλλω και αυτό για το 2013!

Η γνωστή ρήση "ξεκινάς να αλλάξεις τον κόσμο και καταντάς να αλλάζεις κανάλι" πιο επίκαιρη απο ποτέ κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς.. Κάνεις απολογισμό, τα νούμερα δεν βγαίνουν, έχεις τόσες εκρεμμότητες απτό έτος και δεν ξέρεις τι να κάνεις.Οπότε ανακαλύπτεις μια εύκολη λύση για να αισθανθείς καλύτερα: Τελειώνεις την νουβέλα επιστημονικής φαντασίας που ξεκίνησες τον Ιούλιο!

Το 2013 θα με βρει με μια ευθύνη λιγότερη..

Καλή χρονιά...

29.12.12

Αλλάξαν τα Χριστούγεννα ;

Αδιαμφησβήτητα οι φετινές γιορτές των Χριστουγέννων ειναι διαφορετικές. Η κρίση οδηγεί την κοινωνία μεσω της λιτότητας, σε ένα διαφορετικό απότι ειχαμε συνηθίσει μοντέλο. Θα μου πάρει πολλές σειρές οποτε δεν θα αναπτυχθώ σήμερα σε αυτό...

Φέτος ανακάλυψα γιατί τοσοι άνθρωποι της ηλικίας μου είμαστε τόσο εκτός του χριστουγενιάτικου πνεύματος (δεν αναφέρομαι στη θρησκευτική προσέγγιση). Λοιπον κοιτάξτε τώρα διαφορά μεταξύ αυτών που είτε είναι παιδια είτε έχουν παιδιά(μικρά!) και εμάς. Ειναι προφανές τελικά πως είναι μια περίοδος που διαφέρει κυρίως για αυτούς. Τα παιδιά είναι το κόλπο..

Κατά τα άλλα για να επιστρέψω στη πρώτη παράγραφο. Δεν χρειάζονται λεφτά για να περάσεις ωραία τέτοιες εποχές. Χρειάζονται φίλοι,αγάπη και μια μισοξεκούρδιστη κιθάρα..

28.11.12

France Project

El.Venizelos 21.11.2012

Ένα μικρό ταξίδι στη Γαλλία μου έδωσε αφορμή για πολλές φωτογραφίες...
Οι φωτογραφίες βρίσκονται όλες σε αυτο το set

11.11.12

Έξταση

Έξταση by Dim Zacharakis
Έξταση, a photo by Dim Zacharakis on Flickr.
Larissa 4/11/2012


Αδιαμφησβήτητα γούσταρα πολύ τον συγκεκριμένο κύριο. Τόσο για την άνεση που είχε χαλαρώσει στο παγκάκι εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό του Νοέμβρη όσο και για το νόημα που έδωσε σε εκείνη την λέξη "έξταση" πιο δίπλα.

4.11.12

Restart

Τις τελευταίες μέρες κυκλοφορεί μια καινούργια διαφήμιση της Vodafone για την καρτοκινητή CU.

Το concept της διαφήμισης είναι αρκετά έξυπνο και προσωπικά θεωρώ πως έχω να δω ένα τόσο έξυπνο concept μήνες καθώς οι ελληνικές διαφημιστικές εταιρίες τα τελευταία χρόνια μας έχουν συνηθίσει σε διαφημίσεις που είναι σαν να μας φωνάζουν πως ΕΙΣΑΙ ΧΑΖΟΣ!

Τι συμβαίνει όμως στο restart?
Το video ξεκινάει με ακούνητους ή καλύτερα απενεργοποιημένους νέους στις πανελλήνιες, στο αμφιθέατρο, στο δρόμο, στο club... Γενικά μας παρουσιάζει μια νέα γενιά που μοιάζει να έχει "πεθάνει" ώσπου ξαφνικά ένα κινητό χτυπάει (γιατί μην ξεχνάμε πως είναι και διαφήμιση κινητής...) ο τύπος ξυπνάει και ένα μικρόβιο περνάει μέσα και ενεργοποιείτε-ξυπνάει ξαφνικά και τι κάνει; Μεταδίδει το μικρόβιο σε άλλους δίνοντας φιλί στη διπλανή του ώστε να ξυπνήσει και αυτή, αυτή ξυπνάει, αυτό πάει να φιλήσει άλλον και αυτή άλλον κ.ο.κ. ώστε φτάνουμε να βλέπουμε το μικρόβιο να μεταδίδεται με ταχύτατους ρυθμούς και το φιλί να πάει και να έρχεται τόσο ετερόφυλα όσο και ομοφυλόφιλα.

Και τελειώνει με το ιδανικό σλόγκαν: 
Όταν είσαι νέος έχεις το μικρόβιο να αλλάξεις τον κόσμο, αν το κολλήσεις θα ξεκολλήσεις"

Και κάπως έτσι απλά είδαμε μια διαφήμιση απολαυστική που εκτός από την προώθηση του brand name της CU κάνει ένα καλό κλικ στην κοινωνική μας καθημερινότητα. Σκοτώνει τον ρατσισμό και το μίσος χωρίς καν να μιλάει. Αγάπη, ενότητα και φιλοδοξία.

Κοίτα να δεις πόσες σκέψεις φέρνει μια διαφήμιση όταν δεν είναι με Κίτσο, Πίου και άλλες τέτοιες μπαρούφες...


14.10.12

Τι λένε οι έφηβοι;

Σε μια συζήτηση που βρέθηκα με 15-16χρονούς έφηβους γύρω από την διαφθορά στην Ελλάδα εντυπωσιάστηκα ορισμένες φορές από αυτά που άκουγα.

Τα παιδιά ξεκίνησαν λέγοντας πως για αυτή την πολιτική κατάσταση, της διαφθοράς, της μίζας και του βολέματος, φταίνε οι παλιότερες γενιές ΑΛΛΑ το παραδέχονται πως σε αυτή την συμπεριφορά έχουν μάθει και αυτοί.

Δηλώνουν πλήρως απογοητευμένοι από τους πολιτικούς και τα κόμματα γενικά, και μιλάγανε πως πρέπει να υπάρξει κάτι νέο από νέους ανθρώπους. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά και προσπάθησα να τους εξηγήσω είναι πως τα πάντα είναι πολιτική. Τα παιδιά δεν έχουν καταλάβει της έννοια της πολιτικής κατεύθυνσης, μόνο τον κομμουνισμό καταλαβαίνουν και αυτό λάθος.

Το θετικό είναι κυρίως ότι δηλώνουν ενδιαφέρον για ένα ένα δημοκρατικό σύστημα όπως της Άμεσης Δημοκρατίας, αλλά δεν ξέρουν πως αυτό πραγματικά μπορεί να υλοποιηθεί.

Αλλά κυρίως κατάλαβα πως τα παιδιά δεν ξέρουν τις κυρίαρχες έννοιες της πολιτικής, και αυτό τους οδηγεί και σε συμπεράσματα "όλοι είναι κλέφτες-όλοι πρέπει να φύγουν". Σε 2η φάση η συζήτηση πήγε στις εκλογές του 15μελές, που πραγματικά αν και είναι μια μικρογραφία-άσκηση δημοκρατίας ο τρόπος που πραγματοποιείτε προωθεί τις πολιτικές της διαφθοράς και του βολέματος. Ο πιο γαμάτος μαθητής της τάξης, ο πιο  μάγκας, αυτός που θα μας πάει 5ημερη.. Κάπως έτσι οδηγούμαστε και στις φοιτητικές εκλογές όπου έχουμε τα ίδια χαζά αποτελέσματα και μετέπειτα και στις εθνικές εκλογές.


9.10.12

fire games

fire games by Dim Zacharakis
fire games, a photo by Dim Zacharakis on Flickr.

Υπάρχει μια κατάσταση που νιώθεις σαν να έχεις δάδες με φωτιά στα χέρια σου και προσπαθείς να μην καείς και ταυτόχρονα μη σου πέσουν κάτω.

Αυτή η κατάσταση δυστυχώς συνήθως είναι ολόκληρη η ζωή μας. Χρειάζεται αρμονία και επιδεξιότητα για να βγει το νούμερο και να μη γίνουμε απλά νούμερα....

Άντε σταματώ τις φιλοσοφίες...

6.10.12

Άδοξες αναμνήσεις του χθες


Αν θυμάμαι κάτι είναι τα βλέμματα, τα βλέμματα σου, η ματιά σου και η αθεράπευτη μανία σου να προσπαθείς να φέρεις την ευτυχία. Ωραία μανία.

Και είναι και μια φωτογραφία, που λίγο πριν σου είχα φωνάξει, άδικα όσο θυμάμαι. Και εσύ στεναχωρήθηκες, και εσύ αν και χαμογέλαγες, τα μάτια σου ήταν βουρκωμένα. Και δεν μπορώ να δω αυτή τη φωτογραφία, γιατί αυτά τα μάτια σου με τσακίζουν. Κάθε φορά. Θέλω να δακρύσω, αλλά δεν τα καταφέρνω...

2.10.12

Το μεροκάματο του τρόμου

Η πρακτική άσκηση αποτελεί αναμφίβολα ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή του σπουδαστή.

Η πρακτική μου άσκηση ήρθε και έδεσε μετά από αλλεπάληλα email, τηλέφωνα και συνεντεύξεις σε επιχειρήσεις ιδιωτικές και λίγες δημόσιες.

Αν και δεν είναι η πρώτη μου φορά που δουλεύω, είναι η πρώτη μου φόρα που νιώθω πως πραγματικά δουλεύω. Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πως αυτή η ρουτίνα του 8ωρου σου καταστρέφει τουλάχιστον μέχρι να γίνει πράγματι ρουτίνα, την ημέρα σου.

Δεν το λέω από άποψη τεμπελιάς αλλά πραγματικότητας. Είσαι καταδικασμένος να μη μπορείς να κάνεις τίποτα για τα πρωινά των εργάσιμων ημερών της πρακτικής σου μέχρι το μεσημέρι.

Ξαφνικά χάνεσαι, δν προλαβαίνεις να πας μέχρι το ΤΕΙ για "την πλάκα σου", δεν μπορείς να ξενυχτήσεις πολύ για να ξυπνήσεις νωρίς και άλλα πολλά. Την ίδια στιγμή αν βλέπεις τους γύρω σου να μην κάνουν κάτι σχετικό φυσικά ζηλεύεις την όποια ελευθερία τους. Καταραμένα χρόνια, μεγαλώνουμε.

Πρόσθετα αν κάνει σε κρατάει και με κρατάει να ελπίζω, είναι το συναρπαστικό της δουλειάς, τα πράγματα που μαθαίνεις, η έννοια ότι σύντομα θα ρουτινιαστείς και θα μπορείς να αντεπεξέλθεις, και φυσικά ο μισθός. Βέβαια συνηδητοποιώ πως όταν δουλεύεις δεν βγάζεις μόνο λεφτά. Χαλάς και πολλά. Είναι σχεδόν σίγουρο όταν είσαι εκτός σπιτιού από τις 8 μέχρι τις 4 πως θα ξοδέψεις, η μόνη λύση για μην ξοδέψεις είναι... να μην έχεις φράγκο.

Επίσης ξεχωριστό κομμάτι της πρακτικής είναι η αίσθηση που σου αφήνει σε πολλές των περιπτώσεων να νιώθεις πως δεν κάνεις τίποτα μερικές φορές. Πως είσαι ένας πρακτικάριος που ήρθε για 6 μήνες και θα φύγει....


21.9.12

Erasmus, εσύ που παίρνεις τα καλύτερα παιδιά

Ο 'Κ' Δανία, ο 'Γ' Τσεχία, η 'Σ' Γαλλία...

Το Erasmus πάντα αποτελούσε μια σπουδαία ευκαιρία για έναν φοιτητή να ανοιχτεί στο εξωτερικό, για τους περισσότερους αποτελεί και μια γεύση από την ζωή στο εξωτερικό, με απώτερη φιλοδοξία την εργασία και διαμονή εκεί...

Εσύ Erasmus, μας παίρνεις τα καλύτερα παιδιά...

Ζούνε μια διαφορετική πραγματικότητα, μαθαίνουνε-γνωρίζουνε-μεθάνε.

Μια πραγματικότητα που δεν μας δίνει η πατρίδα μας, αλλά για ποια πατρίδα μιλάμε τώρα, εξάλλου χρόνια τώρα η μόνη μας πατρίδα είναι ο χρόνος. Όπως σωστά είπε κάποτε και ο Πασχαλίδης...



17.9.12

Σύμπτωση; Τύχη; Απόφαση; Έλα ντε...

Ορισμένες φορές ανακαλύπτεις από πόσες συμπτώσεις έχει εξαρτηθεί η ζωή σου.

Πόσα τυχαία ή άτυχη γεγονότα σε φτάσανε εδώ που έφτασες;

Είναι μόνο τύχη; Σίγουρα όχι. Δεν μπορείς να το θεωρήσεις πάντα τύχη. Κυρίως μετράς αποφάσεις, αποφάσεις που λειτούργησαν σαν τις εξόδους της εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας...

Πως θα ήταν τα πράγματα λοιπόν αν δεν ακολουθούσες αυτές τις εξόδους; Έλα ντε...

13.9.12

iPhone δικέ μου και ας μην έχω λεφτά!

Στην Ελλάδα του 2012 υπάρχουν αρκετοί που περιμένουν την έλευση του νέου κινητού της Apple, εκ των οποίων οι περισσότεροι μπορεί να μην βγάζουν ούτε 400€ το μήνα αλλά θα φροντίσουν να το αγοράσουν σε 48 έντοκες δόσεις ή να υπογράψουν ένα ειδικό συμβόλαιο 2 ετών με 10GB, 300λεπτά ομιλίας στα 80€ το μήνα λέγοντας σου μετά πως: "με συμφέρει πολύ αυτό το πακέτο..."...

Όχι ρε φίλε δεν σε συμφέρει, όταν βγάζεις 300-500€ δεν είναι δυνατόν να χαλάς 80€ του μισθού σου για το κινητό σου! Ειδικά εσύ.

Είναι απίστευτο μάλλον πως οι πωλήσεις σε προϊόντα Apple ανέβηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ο Έλληνας θέλει να είναι μέσα στα πράγματα, ακόμα και αν δεν έχει φράγκο. Από την άλλη, άμα το δω από μια άλλη πλευρά (που ισχύει για ελάχιστους), τα προϊόντα Apple χαρακτηρίζονται από την υψηλή ποιότητα πράγμα που συντελεί στο να επιλέγονται από τους καταναλωτές έναντι μιας φθηνής-επικίνδυνης λύσης.

Ξέρω κάμποσους συμφοιτητές που έχουν smartphone που κοστίζει πάνω από 350€ και τις περισσότερες φορές δεν έχουν κάρτα να σε πάρουν τηλέφωνο. Και τι κάνουν; Ακούνε μουσική, χρησιμοποιούν το wifi, παίζουν παιχνίδια.

Είναι σαν να έχεις πάρει ferrari αλλά να μην έχεις βενζίνη και να μπαίνεις μέσα για να ακούς μουσική από το στερεοφωνικό !

Α, ξέχασα, το τελευταίο καιρό υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών που απέκτησε smartphone αφής για να κάνει σκονάκια στην εξεταστική! Σημεία των καιρών βλέπεται!!


9.9.12

Παρεμπόριο, μικροπωλητές και άλλα

Ο λόγος που γίνεται για το παραμπόριο είναι μεγάλος. Αλλά είναι σωστός; Ποιον πραγματικά πλήττει το παραμπόριο; Χάνει η Dolce Gabana χρήματα από τις τσάντες που αγοράζονται από πλανόδιους μικροπωλητές; Χάνονται θέσεις εργασίας όταν μιλάμε για παρέμπορους που πουλάνε παράνομα, χωρίς άδεια, χωρίς ασφάλιση και χωρίς μέλλον; Το παρεμπόριο υπάρχει στην Ελλάδα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Απλά παλιά δεν ήταν τόσο αναγκαίο. Δεν υπήρχε ανάγκη οικονομική. Τότε η θεία είχε λεφτά να πάρει τσάντα με 40+ ευρώ, τώρα δίνει 5 και μάλιστα κάνει και παζάρια.

Το παραμπόριο είναι από μία άποψη ανάγκη. Ανάγκη για τους ανθρώπους που αγοράζουν, ανάγκη από τους ανθρώπους που το κάνουν για να βγάλουν τα προστοζήν και να μην γίνουν κλέφτες.

Αυτή ανάγκη δείχνει πως υπάρχει ένα πρόβλημα.
Καταργώντας τους μικροπωλητές και το παραμπόριο δεν νομίζω πως θα αυξηθούν τα χρήματα ούτε πως θα βελτιωθεί η ανεργία.

8.9.12

Η γενιά του μίσους

AnnaHwatz@Flickr
Όσο περνάει ο καιρός οι κοινωνικές συνέπειες της εισόδου της χώρας στο IMF είναι πολύ μεγαλύτερες από της οικονομικές. Η κοινωνία μας έχει ξεφύγει. Τους τελευταίους μήνες αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει τριγύρω μας πολύ μίσος.

Αυτό το μίσος του "να καεί-να καεί το μπουρδέλο η Βουλή" πλέον το αντιλαμβάνομαι σαν την σπίθα που άναψε τις μετέπειτα καταστάσεις μίσους. Ξεκινήσαμε να μισούμε τους πολιτικούς μας, έπειτα μισούσαμε τους δανειστές μας, την Μέρκελ και τους λοιπούς τύπους, τις δυνάμεις καταστολής, και καταλήξαμε σε κάτι πιο εύκολο, να μισούμε ο ένας τον άλλον.

Η γροθιά αντί να υψωθεί ψηλά υψώθηκε στον διπλανό μας:
Στον μετανάστη,στον δάσκαλο, στον καθηγητή, στον δημόσιο υπάλληλο,στον ταξιτζή,  στον δημοσιογράφο, στον Εβραίο, στον Μουσουλμάνο, στον μαύρο, στον κίτρινο, στον μικροπωλητή, στον ζητιάνο, στον ναρκομανή...

Με λίγα λόγια είμαι απαισιόδοξος, γιατί χωρίς σωστή παιδεία και μόρφωση δεν μπορούμε να φτιάξουμε αυτό το χάλι. Πρέπει να γίνουμε όλοι εθελοντές για να σώσουμε ότι μπορούμε από την κοινωνία μας.


Ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό ον που σιχαίνεται τους ομοίους του.
Ντελακρουά (Γάλλος ζωγράφος)

7.9.12

Πολύ σκληρός δίσκος για να πεθάνει III

Πρόσφατα είχα μια ανεπάντεχη ζημιά στον εξωτερικό μου σκληρό δίσκο όπου διατηρούσα αρχεία 1,7TB, η μεγαλύτερη απώλεια που έζησα και ζω είναι αυτή των φωτογραφιών. Χιλιάδες φωτογραφίες μου ήταν αποθηκευμένες μόνο σε αυτό τον δίσκο, και πλέον από αυτές που έχω ανεβασμένες στο Artwork μου (που είναι όλες resize) μόνο για το 1/3 έχω τα αρχικά τους αρχεία.

Γενικά η κατάσταση είναι αποητευτική. Όσον αναφορά τη ζημιά του δίσκου πρόκειται για βλάβη στη κεφαλή η οποία επειδή χτυπήθηκε ενώ ήταν σε λειτουργία πλέον δεν μπορεί να κάτσει πάνω στον δίσκο... Οι λύσεις που είχα ήταν ή να πληρώσω σε εταιρία που εξειδικεύεται το recovery και τέτοιες τεχνικές καταστάσεις ένα ποσό που ξεκινάει τα 160€ και ανεβαίνει (αρκετά) ανάλογα με την χωρητικότητα του δίσκου και την κατάσταση, πράγμα που φυσικά θα αχρήστευε τον δίσκο και θα έπρεπε επιπλέον να προβώ σε αγορά νέου, ή να έκανα χρήση της εγγύησης που ΙΣΩΣ με κάλυπτε ώστε τουλάχιστον να σώσω τον δίσκο με αντικατάσταση από την εταιρεία. Βέβαια απόδειξη δεν υπάρχει γιατί πέρασαν κάτι χρόνια και ένα μποζόνιο ξέρει που βρίσκεται.

Δεδομένων των συνθηκών προσπάθησα να κάνω αλλεπάλληλα recovery scans στις κάρτες μνήμης κ σε φακέλους για να σώσω ότι μπορέσω. Και παρότι οι σκληροί δίσκοι πήραν την κατηφορά στις τιμές μετά από κάτι μήνες, προτίμησα να περιμένω και στράφηκα στο Cloud Storage.

Η cloud αποθήκευση σε λύσεις τύπου Dropbox,Google Drive και Skydrive είναι γενικά μια πολύ ωραία λύση για να ξεφορτωθείς σε ένα μεγάλο βαθμό το άγχος της απώλειας των δεδομένων. Ακόμα και σε περίπτωση διαγραφής σε όλες (νομίζω) τις πλατφόρμες υπάρχει η δυνατότητα αναίρεσης της διαγραφής, τα δεδομένα σου είναι ασφαλή και μπορώ να τα χρησιμοποιήσω όπου βρίσκομαι.

Θυμάμαι ένας καθηγητής πριν 2 χρόνια μας έλεγε πως το Cloud είναι το μέλλον, εκείνη την εποχή το Cloud δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές ακόμα. Μόνο για dropbox ξέραμε και το Panda Cloud.

Σήμερα σκέφτομαι πως το Cloud είναι μονόδρομος, όχι για όλα σου τα δεδομένα, αλλά για τα περισσότερα. Η Αλήθεια είναι πως βλέπω το Cloud storage να εξελίσσεται όπως οι Τράπεζες και τα ταμιευτήρια. Με την διαφορά πως στη τράπεζα καταθέτεις όσα χρήματα θέλεις και δεν πληρώνεις ενώ στο Cloud storage πληρώνεις για το πόσα GB μπορείς να καταθέσεις. Και έπειτα έχεις την "μαγική πιστωτική κάρτα" για να χρησιμοποιείς τα GB του λογαριασμού σου όπου θέλεις! (μπορεί να είναι και ατυχής παρομοίωση τελικά)

Σκληρό δίσκο λοιπόν δεν θα αγοράσω, βαρέθηκα αυτό το παιχνίδι των εταιριών, και τώρα άρχισαν να φαίνονται οι USB 3.0 μετά από 2+ χρόνια, τι να κάνω όμως μια απλά γρήγορα γραμμή μεταφοράς όταν ο δίσκος παραμένει ένα αργόστροφο μηχανικό κατασκεύασμα 7.200 στροφών; Οι δίσκοι SSD είναι ότι καλύτερο μπορεί να αντικαταστήσει τους σκληρούς δίσκους αλλά οι τιμές τους ακόμα κυμαίνονται σχετικά υψηλά. Γιατί ακολουθούν την πτώση των USB sticks. Οι περισσότεροι σήμερα χρησιμοποιούν τους SSD κυρίως για το OS και κάποιες εφαρμογές. (και σίγουρα καλά κάνουν)

Όσον αναφορά τα προϊόντα Cloud storage, ο δωρεάν διαθέσιμος χώρος περιμένω να μεγαλώσει αφού εξάλλου ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος πλέον.

Προς το παρών τεστάρω στα άκρα Dropbox, Google Drive και Skydrive...   και όποιος επιζήσει.

5.9.12

Πρακτική Άσκηση my dear

Αν είναι τόσο δύσκολο αν βρεις πρακτική άσκηση φαντάσου πόσο δύσκολο είναι να βρεις δουλειά που στη τελική θα πληρώνεσαι και 300+ευρώ παραπάνω. (λέμε τώρα)

2.9.12

Κατάργηση συγγραμμάτων, ψηφιακά βιβλία και άλλες μπαρούφες

Σήμερα μόλις δημοσιεύθηκε στο τύπο πως το Υπουργείο εξετάζει σοβαρά να καταργήσει τα δωρεάν συγγράμματα στους σπουδαστές ΑΕΙ-ΤΕΙ, βασικά δεν εξετάζει, αλλά επί της ουσίας συνδέεται με τα νέα μέτρα ΚΑΙ τις απαιτήσεις της τρόικας...

Σε αυτή τη φάση μάλιστα αναφέρθηκε (για ακόμη μια φορά) η επιθυμία του Υπουργείο για το ηλεκτρονικό σύγγραμμα που θα λύσει (σε ένα βαθμό) το οικονομικό πρόβλημα.

Εν πάση περιπτώση ας δούμε τα πράγματα λίγο ρεαλιστικά. Το βιβλίο δεν πρέπει και δεν μπορεί να καταργηθεί.

29.8.12

Involved Radio Countdown...

Την Κυριακή 16/9 ο Involved Radio ανοίγει τις διαδικτυακές του πόρτες για την νέα σεζόν με πολλές νέες εκπομπές και εκπλήξεις!

Οι Ράδιο-Φονικές Διαδρομές θα επιστρέψουν και αυτές την Τρίτη 18/9 22:00-00:00, πιο νυχτερινές και πιο συχνές από πέρσι!

Μαζί σας κάθε Τρίτη και Πέμπτη 22:00-00:00 στον www.involvedradio.gr λοιπόν...

Τα λέμε στις 18/9!

August in athens 2012

7.7.12

Το συναυλιακό φαινόμενο "Record-mania"

Τα τελευταία 7 χρόνια, οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και τα κινητά τηλέφωνα με κάμερα φέραν στις συναυλίες ένα νέο φαινόμενο που μπορούμε να ονομάσουμε ως "record-mania".

Πολλοί άνθρωποι, ανάμεσα τους και εγώ στις αρχές, πηγαίναν στις συναυλίες και στο αγαπημένο τους τραγούδι αντί να ανάβαν τον αναπτήρα τραγουδώντας το  , σηκώναν το κινητό τους ψηλά και έγγραφαν βίντεο για να εγκλωβίσουν την στιγμή με την VGA (HD τώρα..) κάμερα τους...

Το φαινόμενο "record-mania" το έβλεπα να εξελίσσεται συνεχώς. Μια επίπτωση αυτού του φαινομένου ήταν και τα χιλιάααααδες βίντεο από συναυλίες που υπάρχουν στο youtube την περίοδο 2006+ από κινητά τα οποία κατά 9/10 δεν βλέπονται και δεν ακούγονται ενώ πιθανώς να ευθύνονται για οικολογική καταστροφή με τόσα άχρηστα GBs που καταλαμβάνουν...

Το φαινόμενο όμως αξίζει περισσότερο να το δούμε από μια πιο φυσική πλευρά, καθώς αν μη τι άλλο το χειρότερο πράγμα όταν πας σε μια συναυλία είναι αντί να την απολαμβάνεις από το μέγιστο οπτικό πεδίου του οφθαλμού σου, να το απολαμβάνεις από μια οθόνη 3''.

Η στιγμή μπορεί να είναι μαγική για να την μοιράσεις και να την κρατήσεις για πάντα, αλλά αξίζει περισσότερο να να την κρατήσεις στο μυαλό σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Και ας βγήκαν και κάμερες HD, και 3D. Τι να τις κάνεις; Αν ήθελες να δεις τους Red Hot Chilli Pepers σε video θα έμπαινες στο Youtube....!

Εγώ πλέον ΠΟΤΕ δεν φωτογραφίζω/βιντεοσκοπώ από το κινητό μου, ενώ όταν το κάνω από την κάμερα, φωτογραφική το κάνω μόνο όταν υπάρχει κάποιος καλλιτεχνικός/επαγγελματικός λόγος. Για παράδειγμα όταν είχαν έρθει τα Μωρά στη Φωτιά, ήταν η πρώτη φορά που πήγα χωρίς φωτογραφική/κάμερα. Σίγουρα θα μπορούσα να βγάλω πολλά πράγματα, αλλά είχα την ελευθερία να περάσω γαμάτα στη συναυλία, να χοροπηδήσω, να χτυπηθώ να τραγουδήσω.. Κερδίζεις με πολλούς τρόπους.

Το είχε ζητήσει και ο Roger Waters κάποτε να μη γράφουν με τα κινητά για να το απολαύσουν και μετά θα έβαζε την συναυλία αυτός σε HD να την δούνε στο internet !.. Κάτι ήξερε ο Roger..

4.7.12

Should i stay or should i go?

Και κάπου εκεί λίγο πριν το τέλος έρχεται η φράση του τραγουδιού των Clash σου μυαλό σου. 
Should i stay or should i go?
Θα μείνεις να το παλέψεις ή θα φύγεις να το παλέψεις εις διπλούν;

Το δίλημμα Αθήνα ή Λάρισα δεν είναι κάτι καινούργιο. Κάποτε η απάντηση ήταν μονολεκτική, λακωνική, χωρίς δεύτερη σκέψη. Αθήνα. Γιατί Αθήνα η οικογένεια, το σπίτι, πρωτεύουσα, ευκαιρίες, αφημένη ζωή, φίλοι, εχθροί...

Αλλά οι καιροί είναι διαφορετικοί. Οι αλλαγές τρέχουν. Η κοινωνία παρακμάζει και μέσα στο γενικότερο χαμό οι αποφάσεις πρέπει να αναθεωρούνται. Είσαι έτοιμος λοιπόν να φύγεις; Μπορείς να φύγεις;

Θες να γυρίσεις ή όχι;

Είναι αδύνατο να ξέρεις το αύριο, μπορείς όμως να το προετοιμάσεις καλύτερα ή να κάνεις καλύτερο το τώρα... 

25.6.12

Immigraniada




 Το τραγούδι σε στοιχειώνει... Δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάτι αντίστοιχο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες τόσο δυνατό όσο το Immigraniada των Gogol Bordello...

Immigrada immigraniada
Immigrada immigraniada-da
Immigrada immigraniada
We're coming rougher every time

We're coming rougher
We're coming rougher
We're coming rougher every time

Immigrada immigraniada
Immigrada immigraniada-da
Immigrada immigraniada
We're coming rougher every time

In corridors full of tear gas
Our destinies jammed every day
Like deleted scenes from Kafka
Flushed down the bureaucratic drain

But if you give me the invitation
To hear the bells of freedom chime
To hell with your double standards
We're coming rougher every time

We're coming rougher
We're coming rougher
We're coming rougher every time

Immigrada immigraniada
Immigrada immigraniada-da
Immigrada immigraniada
We're coming rougher every time

All those who made it and quickly jaded
To them we got nothing to say
Our immigrada, immigraniada
For them it's Don Quixote's kind of way
But if you give me the invitation
To hear the bells of freedom chime
To hell with your double standards
We're coming rougher every time
We're coming rougher
We're coming rougher
We're coming rougher every time
We're coming rougher every time

Immigrada immigraniada
Immigrada immigraniada-da
Immigrada immigraniada
We're coming rougher every time

Frozen eyes, sweaty back
My family's sleeping on a railroad track
All my life I pack/unpack
But man I got to earn this buck
I gotta pay representation
To be accepted in a nation
Where after efforts of a hero
Welcome start again from zero

It's a book of our true stories
True stories that can't be denied
It's more than true it actually happened
It's more than true it actually happened
It's more than true it actually happened
We're coming rougher every time
Rougher every time
We're coming rougher every time
Immigrada immigraniada
Immigrada immigraniada-da
Immigrada immigraniada
We're coming rougher every time
Immigrada immigraniada
Immigrada immigraniada-da hey hey
We're coming rougher every time

24.6.12

Fuck you nature. I shoot you again!

Αν κάτι με εξιτάρει είναι να προσπαθώ μόλις πετύχω καταιγίδα, να βγάλω φωτογραφία με κεραυνό.

Η φύση ξηγιέται δύσκολη, αλλά η Nikon μου δεν νιώθει. 500+ καρέ για μια φωτογραφία με αστραπή!

Στα μούτρα σου φύση!
Το ξανάκανα όπως παλιά!

1 χρόνο μετά το κίνημα της πλατείας

DSC_4380DSC_4382DSC_4383DSC_4387Parkour Boys #3DSC_4399+
Parkour Boys #2DSC_4407DSC_4408Parkour boysDSC_4227DSC_4228
DSC_4233DSC_4234DSC_4235DSC_4236DSC_4237DSC_4238
DSC_4239DSC_4244DSC_4246DSC_4252up to Subway stationDSC_4254
Syntagma square, a set on Flickr.
Το 2011 θεωρώ συγκλονιστικό όλο αυτό που είχε γίνει με το κίνημα της πλατείας. Δεν το αναφέρω ως "αγανακτισμένοι" καθώς η λέξη δεν αντικατοπτρίζει αυτούς που πραγματικά κάναν κάτι διαφορετικό.

Το κίνημα της πλατείας Συντάγματος, με σύνθημα " Άμεση Δημοκρατία τώρα" έφερε κάτι ελπιδοφόρο. Κάτι που όσοι δεν βρέθηκαν εκεί είναι δύσκολο να καταλάβουν.

Δεν είναι οι μούντζες, οι ομοεθνείς μας με τις ελληνικές σημαίες και αυτοί που φωνάζαν "να καεί- να κάει το μπουρδέλο η Βουλή". Από τους οποίους οι περισσότεροι αν όχι όλοι ψήφισαν τον Πάνο Καμμένο ,την Χ.Α.. ή κάναν αποχή. (ξέρετε πως είναι αλήθεια...)

Προσωπικά δεν μπόρεσα να συμμετάσχω όσο ήθελα στο κίνημα της πλατείας διότι βρισκόμουν Λάρισα, παρόλα αυτά το νιώθω πολύ οικείο για όσο κατάφερα να βρεθώ εκεί.

Το αν κατάφερε όντως κάτι, δεν μπορώ να το αποφασίσω εγώ....