17.1.12

Είναι σκληρή εποχή...

Οι άνθρωποι πονάνε και φωνάζουν,
Σύριγγες στα πεζοδρόμια αδειάζουν.

Οι γείτονες δεν λένε καλημέρα,
αγάπες που κρατάνε μία μέρα.

Σώματα απλωμένα σε παγκάκια,
ψυχές που πλέουν σαν παγάκια

Θες να σηκωθείς και να τα αλλάξεις,
πέφτεις σε τοίχο. δεν θα φωνάξεις.



No comments:

Post a Comment